#памяцьбудзежыць
Халакост уяўляў сабой сістэматычны, фундаваны дзяржавай рэжым пераследу і забойстваў яўрэяў, ажыццёўлены нацыстамі і іх прыхільнікамі.
У аснове Халакосту ляжаў антысемітызм-нянавісць да яўрэяў або прадузятасці супраць яўрэяў. Антысемітызм быў асноўным прынцыпам нацысцкай ідэалогіі. Але антысеміцкія прадузятасці былі шырока распаўсюджаны па ўсёй Еўропе.
Падчас Другой сусветнай вайны нацысцкая Германія і яе саюзнікі забілі прыблізна дзве трэці еўрапейскіх яўрэяў. Людзі паміралі ад смяротных умоў жыцця, жорсткага абыходжання, масавых расстрэлаў і атручвання газам, а таксама ў спецыяльных лагерах смерці.
Амерыканскі мемарыяльны музей Халакоста вызначае як эпоху Халакоста перыяд з 1933 па 1945 год. Ён пачаўся ў студзені 1933 года, калі Адольф Гітлер і нацысцкая партыя прыйшлі да ўлады ў Нямеччыне. Халакост скончыўся ў маі 1945 года, калі СССР і яго саюзнікі перамаглі Германію ў Другой сусветнай. Халакост таксама называюць «Шоа», што на іўрыце азначае «катастрофа».